Χρόνια Φλεβική Ανεπάρκεια

Η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια, ή όπως την ονομάζουν συχνά οι ασθενείς, φλεβίτιδα, είναι μια από τις πιο κοινές παθήσεις και εμφανίζεται σε ποσοστό μεταξύ 25 – 40% και 10 – 20% σε γυναίκες και άνδρες, αντίστοιχα. Ο κίνδυνος της υποεκτιμάται καθώς θεωρείται από τους ασθενείς αισθητικό πρόβλημα.

Τι είναι όμως η Φλεβική Ανεπάρκεια;

Η χρόνια φλεβική ανεπάρκεια (κιρσοί – φλεβίτιδα) είναι η νόσος κατά την οποία παρατηρούνται διατεταμένες επιφανειακές (επιπολής) φλέβες στα κάτω άκρα. Οι φλέβες αυτές είναι πλέον δυσλειτουργικές. Αποτέλεσμα αυτής της δυσλειτουργίας είναι ότι το αίμα ΄λιμνάζει΄ στα κάτω άκρα, αντί να το ωθούν προς τη καρδιά, αυξάνεται η πίεση στο εσωτερικό των φλεβών και φουσκώνουν.

Σε πρώιμα στάδια δημιουργεί συμπτώματα όπως πρήξιμο, βάρος & νυχτερινές κράμπες όμως καθώς εξελίσσεται η νόσος τα τοιχώματα των φλεβών δεν αντέχουν και δημιουργούνται οι κιρσοί, το επόμενο στάδιο της φλεβικής ανεπάρκειας.

Προδιαθεσικοί παράγοντες στην εμφάνιση της νόσου είναι παχυσαρκία, παρατεταμένη ορθοστασία, καθιστική ζωή, η εμμηνόπαυση αλλά και κάθε είδους ορμονικές μεταβολές όπως η εγκυμοσύνη.

Διάγνωση της νόσου

Η φλεβική ανεπάρκεια μπορεί να διαγνωσθεί κυρίως με την κλινική εξέταση. Αυτό που παρατηρούμε με την κλινική εξέταση είναι οι κιρσοί οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι ιδιαίτερα εμφανείς.

Η τελική διάγνωση της νόσου γίνεται με τη χρήση υπερήχων, το λεγόμενο τρίπλεξ φλεβών. Με αυτό ελέγχουμε τόσο την κατάσταση του επιφανειακού φλεβικού δικτύου όσο και του φλεβικού δικτύου που βρίσκεται στο βάθος μεταξύ των μυών.

Επιπλοκές της νόσου

Η κυριότερη επιπλοκή είναι η επιπολής φλεβική θρόμβωση (θρομβοφλεβίτιδα) εξαιτίας της στάσης του αίματος στο επιφανειακό φλεβικό δίκτυο.

Σε πολύ προχωρημένες – παραμελημένες καταστάσεις μπορεί να έχουμε Μελάγχρωση του δέρματος (μελανό χρώμα του δέρματος κυρίως στην κνήμη) και εμφάνιση φλεβικού έλκους.

Θεραπεία Φλεβικής Ανεπάρκειας

Η θεραπεία της νόσου είναι συντηρητική ή και χειρουργική.

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως τη χρήση ελαστικών καλτσών. Ωστόσο αν δεν υποχωρήσουν τα συμπτώματα μετά από τρεις μήνες χρήσης των καλτσών ή σε περίπτωση που δεν τις ανέχεται ο ασθενής τότε έχει θέση το χειρουργείο. Η χρήση καλτσών μπορεί να συνδυαστεί με τη χορήγηση φλεβοτονικών φαρμάκων, αποιδηματικών, παυσίπονων και τοπικών σκευασμάτων που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα. Επίσης βασικό κομμάτι της συντηρητικής θεραπείας είναι η τοποθέτηση των άκρων σε Ανάρροπη θέση κατά την κατάκλιση και η αποφυγή παρατεταμένης ορθοστασίας.

Σε ποιες περιπτώσεις πραγματοποιείται χειρουργείο

Ενδείξεις για τη χειρουργική θεραπεία αποτελούν η παρουσία εκτεταμένων κιρσών με προχωρημένη, μη αναστρέψιμη φλεβική ανεπάρκεια. Επίσης αισθητικοί λόγοι μπορεί να οδηγήσουν έναν ασθενή στο χειρουργείο. Τέλος, η εμφάνιση πάνω από δύο επεισοδίων θρομβοφλεβίτιδας στο ίδιο πόδι, δύο επεισοδίων αιμορραγίας, η εμφάνιση έλκους και η εμφάνιση λειτουργικών ενοχλημάτων (πόνος στη βάδιση αλλά και την ορθοστασία) αποτελούν αίτια για χειρουργική αντιμετώπιση της νόσου.

Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την κλασική χειρουργική θεραπεία με αφαίρεση του κυρίως φλεβικού κλάδου που προκαλεί την φλεβική ανεπάρκεια (εκρίζωση) καθώς και των υπόλοιπων κιρσών με μικρές τομές ή με ενδοφλεβική μέθοδο αντιμετώπισης με Laser (καυτηριασμός).

Στην κλινική μας στα πλαίσια λειτουργίας του Χειρουργικού τμήματος και σε συνεργασία με Εξειδικευμένο Αγγειοχειρουργό εκτελούνται επεμβάσεις αφαίρεσης κιρσών με τη χρήση Θερμοκαυτηριασμού (Laser), κλασική σαφηνεκτομή και σε επιλεγμένες περιπτώσεις με χρήση κόλλας (VenaSeal). Απαραίτητη προϋπόθεση για τη θεραπεία με σύγχρονες τεχνικές είναι η πιστοποιημένη χρήση υπερήχου και η εκπαίδευση στις ενδοαγγειακές (ενδο-αυλικές) τεχνικές.

Η πιο δοκιμασμένη και ασφαλής από τις διαθέσιμες μεθόδους είναι η χρήση Laser με ποσοστά επιτυχίας άνω του 95% στη πενταετία. Πολλά υποσχόμενη μέθοδος είναι η χρήση κόλλας, σε επιλεγμένες περιπτώσεις ασθενών. Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις είναι απαραίτητη η χορήγηση κάποιου είδους αναισθησίας (τοπικής, περιοχικής ή γενικής) για ελάττωση του πόνου κατά τη διάρκεια του χειρουργείου αλλά και μετά. Με το πέρας του χειρουργείου ο ασθενής μπορεί άμεσα, ακόμη και την επόμενη ημέρα να επιστρέψει πίσω στις  καθημερινές του δραστηριότητες και δεν χρειάζεται νοσηλεία με διανυκτέρευση εντός της κλινικής.

Γράφουν οι:

Παναγιώτης Γ. Θεοδωρίδης, MD, MSc

Ειδικός Αγγειοχειρουργός – Στρατιωτικός Ιατρός – Πιστοποιημένος από το Υπουργείο Υγείας στη Χρήση Υπερήχων και στην Ενδοαυλική – Θερμική κατάλυση για τη θεραπεία της Φλεβικής Ανεπάρκειας από την Ελληνική Εταιρεία Αγγειακής και Ενδαγγειακής Χειρουργικής

Χαραλαμπόπουλος Ηλίας, Γενικός Χειρουργός

Κρητικός Γεράσιμος, Γενικός Χειρουργός